Hoewel de bossen van de Kempen mijn plek zijn, werd ik steeds naar een ongezonde, onveilige stad teruggetrokken
5 mei 2023
Het bos is mijn favoriete plek
Het allerliefst, als je het me echt vraagt, dan wandel ik in de bossen van de Kempen, met geurende bosbessenstruiken onder de bomen, eekhoorntjes die van tak tot tak springen, en vogels die overal een concert houden. De Kempen, dat is mijn plek waar ik écht kan ontspannen, waar ik mezelf kan zijn, en waar ik ook niemand anders nodig heb.
Toch trok de stad elke keer aan me
En toch zag je me elke keer weer in een stad. Ik heb gestudeerd in het centrum van Antwerpen, Luik en Leuven. Ik heb jarenlang gewerkt in hartje Brussel en ik heb er mijn lichaam kapot getraind tot ik er – letterlijk – bij neerviel. Ik moest er dit doen, ik moest er dat doen, zus doen, zo doen. Ik was altijd druk bezig. Keer op keer werd ik weer naar een grijze, lawaaierige stad toe getrokken, vol stinkende uitlaatgassen en claxonerende auto’s die me de weg afsneden.
En wanneer ik ‘s avonds laat uitgeput in mijn bed neerviel, heb ik me toen zó ongelooflijk vaak afgevraagd: moet ik daar écht wonen?
Net zoals een ongezonde relatie aan me trok
Dat is net zoals met die ongezonde, toxische relatie van jou. Het is ook net als met de relatie die ik vroeger ooit ook had: ik word wel naar die stad toe getrokken, maar het is er niet goed voor me. Het brengt me uit mijn evenwicht, ik laat er mijn agenda vollopen met drukke dingen die niet bij me horen. Ik word er uitgedaagd om mijn tijd en energie te stoppen in activiteiten waar ik slecht door slaap, te weinig door slaap, ongezond door ga eten, en vooral: waar ik niet gelukkig van word.
Net zoals jouw relatie, die man waar jij nu nog steeds elke keer naar terug wilt, ervoor zorgt dat je te weinig rust neemt. Dat je jezelf vergeet, dat je begint te twijfelen aan wat jij eigenlijk zélf wil, en dat je je diep ongelukkig voelt. En dat je je misschien laat uitschelden, seks met hem hebt tegen je zin, of zelfs mishandelingen toelaat…
Nu woon ik weer in de Kempense bossen, waar ik geen man nodig heb om gelukkig te zijn
Ik ben inmiddels terug in het bos. Ik woon terug in de Kempen, in een prachtige grote tuin, vlakbij het natuurgebied De Liereman. Ik ben eindelijk terug waar ik gelukkig kan zijn met mezelf. Hier heb ik geen man nodig om gelukkig te zijn. Want hier heb ik mezelf.
Op welke plek voel jij je gelukkig?
Ik wil jou helpen om ook terug te keren naar jezelf. Naar de plek waar JIJ gelukkig bent, naar een plek in jezelf, diep binnen in jezelf waar jij gelukkig bent. Waar je die man niet meer nodig hebt. Want dat is écht mogelijk – hoe onbestaanbaar en ver dat nu ook lijkt.
Wat is jouw verhaal?
Laat het me weten. Wat heb jij meegemaakt? Waar kan ik jou mee helpen?
Beste Caroline,
Ik zou graag een afspraak maken, aub. Ik kom uit een aan/af relatie van bijna 5 jaar, toch wel toxisch inderdaad. Ik heb al veel boeken gelezen en veel innerlijk werk gedaan. Maar toch geraak ik er niet uit. Het gaat niet goed met me, ondanks ik probeer mijn leven terug op de rails te krijgen en ondanks de tijd die verstrijkt sinds ik vertrokken ben; Ik ben vertrokken omdat ik echt geen uitweg zag na alles wat ik geprobeerd heb, ik leek niet meer te bestaan, aan de kant geschoven. Ik voel me schuldig en blijf hopen dat het goed komt, maar voor hem is het blijkbaar kapot en allemaal mijn schuld.
Ik wou dat ik mijn gedachten kon stoppen, niet meer aan hem dacht. Ondanks alle boeken en tips en tricks lijkt dat niet te lukken.
Ik ben 40j en heb een dochter van 8j uit een vorige (toxische) relatie.
Alvast bedankt.
Hallo,
Heftig! En daar kan ik je absoluut bij helpen. Ik stuur je een mailtje om een afspraak te maken. Je staat er niet alleen voor.
Groetjes, Caroline