zweefvlieg op lavendel - Caroline Kussé therapie na toxische relaties en narcisme - Blog 20240422

Gevaarlijke wespenkleuren als bescherming na een vechtscheiding

Picture of Caroline Kussé
Caroline Kussé

22 april 2024

Bzzz, zoemt er iets venijnig. Er flitsen felle geel-zwarte strepen voorbij. Die kenmerkende kleuren die uitstralen: Gevaar! Laat me met rust!

Oh nee, zijn er nu al wespen? Flitst er door mijn hoofd. Mijn voelsprieten staan direct op alert. 

Het doet me denken aan mijn moeder, jaren geleden.

Ze kleurde haar haren in gevaarlijke wespenkleuren

Wespenkleuren, wilde ze. Kleuren die waarschuwen: Blijf uit mijn buurt! 

Na haar (vecht)scheiding onderging mijn moeder een heuse make-over. Mijn lieve, zachte mama zag er plots gevaarlijk uit: haar haren kregen een pikzwarte kleur en haar pony verfde ze knalgeel. 

Ze had toen zó genoeg van alle mannen, en van toxische relaties in het bijzonder, dat ze alle mannen op een afstand wilde houden. En dat mocht duidelijk zichtbaar zijn.

“Waag het niet om dichterbij te komen!”

Het was haar uiting van bindingsangst na haar toxische huwelijk van 23 jaar – of zoals zij het zelf noemde: “extreme bindingsonwil”. De felle gevaarskleuren waren haar beschermingsmechanisme, haar betonnen muur om zich heen, haar stekels die ze opzette, haar masker van wespenkleuren die naar iedereen schreeuwden: Blijf van me weg! Wààg het zelfs niet om dichterbij te komen! 

De gevaarskleuren aan de buitenkant beschermden haar zachte binnenkant

Maar dit was slechts de buitenkant.

Want diep binnenin was ze nog steeds dezelfde lieve, zachte vrouw, die steeds klaarstaat om iedereen te helpen. Alleen wilde ze er niet langer zo uitzien. Haar veel te grote hart en haar zachte karakter hadden haar immers in de problemen gebracht in het huwelijk met mijn vader, dus nu koos ze bewust voor een afschrikwekkende uitstraling. Ze zette de felle kleuren van wespen in om zichzelf te beschermen. Als jij je net hebt losgemaakt uit een toxische relatie, herken je die neiging tot zelfbescherming vast!

Ik glimlach nog even na de herinnering, want gelukkig ziet mijn moeder er nu weer uit zoals ze écht is. Als therapeut weet ik inmiddels dat dat een gezonde ontwikkeling is: na de fase van jezelf extreem beschermen, volgt daarna dat je terug gaat naar een gezonde middenweg.

Net als een zweefvlieg

Opnieuw kijk ik naar de wesp in de tuin. Dan zie ik het pas: Oh, dit is helemaal geen wesp! Het is een onschuldige zweefvlieg met hetzelfde geel-zwart patroon als een wesp. Het is slechts een zweefvlieg die geen vlieg kwaad doet. Een brave zweefvlieg die er aan de buitenkant heel gevaarlijk uitziet, en die net als mijn moeder handig profiteert van het gevaarlijke imago van een wesp, maar aan de binnenkant net zo zacht is als mijn moeder. 

Nu lach ik luidop: Handig gedaan hoor, zweefvliegje! 

Veel vrouwen die de kracht hebben opgebracht om uit een toxische relatie te stappen, ‘harnassen’ zich daarna een tijdje. No way dat iemand weer te dichtbij komt! Zoals mijn moeder haar haren in wespenkleuren verfde. 

Herken je dat bij jezelf? 

Gebruik jij ook kleur als waarschuwing om uit je buurt te blijven? Hoe dan?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *